ما چه بالائیم و بالا می‌رویم

کویرها به انتظار بارش می‌نشینند، آنقدر که دلیل نشستن از خاطرشان می‌رود، ایلعازر همیشه منتظر مسیح می‌ماند و من به پرنده‌هایی که با دست خود از قفس بیرون آورده و رها کردم دلتنگ می‌شوم.

۱۳۹۳ فروردین ۲۸, پنجشنبه

2

من در مسیر شلاق‌های پیاپی بادهای سرد فراموشی‌ام. این عادلانه نیست. 
ارسال شده توسط A day dreamer در ۶:۱۲
با ایمیل ارسال کنیداین را در وبلاگ بنویسید!‏هم‌رسانی در X‏در Facebook به اشتراک بگذارید‏اشتراک‌گذاری در Pinterest

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

پیام جدیدتر پیام قدیمی تر صفحهٔ اصلی
اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

بايگانی وبلاگ

  • ◄  2016 (2)
    • ◄  آوریل (2)
  • ◄  2015 (3)
    • ◄  مارس (1)
    • ◄  فوریهٔ (1)
    • ◄  ژانویهٔ (1)
  • ▼  2014 (23)
    • ◄  دسامبر (5)
    • ◄  اکتبر (1)
    • ◄  سپتامبر (2)
    • ◄  اوت (6)
    • ◄  ژوئیهٔ (3)
    • ◄  ژوئن (3)
    • ▼  آوریل (2)
      • روز معلم
      • 2
    • ◄  ژانویهٔ (1)
  • ◄  2013 (9)
    • ◄  دسامبر (1)
    • ◄  اکتبر (2)
    • ◄  اوت (2)
    • ◄  ژوئیهٔ (4)

درباره من

A day dreamer
مشاهده نمایه کامل من

وبلاگای دیگه

  • خرس
  • مونولوگ
  • سه روز پیش
  • در قند قزل آلا
  • پرنده نیمه خودکار
  • یک سرخپوست خوب
زمینه ته نقش. تصاویر زمینه ایجادشده توسط digi_guru. با پشتیبانی Blogger.